- przyuczyć (się)
- przyuczyć (się) {{/stl_13}}{{stl_7}}ZOB. przyuczać (się) {{/stl_7}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
przyuczyć (się)
Look at other dictionaries:
przyuczać się – przyuczyć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wykształcać w sobie jakąś umiejętność, jakiś nawyk; wprawiać się, wdrażać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przyuczyć się do nowych obowiązków, do wczesnego wstawania. {{/stl 10}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przyuczyć — dk VIb, przyuczyćczę, przyuczyćczysz, przyuczyćucz, przyuczyćczył, przyuczyćczony przyuczać ndk I, przyuczyćam, przyuczyćasz, przyuczyćają, przyuczyćaj, przyuczyćał, przyuczyćany «ucząc wprawić, wdrożyć do czegoś; nauczyć czegoś praktycznie»… … Słownik języka polskiego
nauczyć — dk VIb, nauczyćczę, nauczyćczysz, nauczyćucz, nauczyćczył, nauczyćczony nauczać ndk I, nauczyćam, nauczyćasz, nauczyćają, nauczyćaj, nauczyćał, nauczyćany «ucząc przekazać komuś pewien zasób wiedzy, udzielić wiadomości, wyłożyć coś; wdrożyć do… … Słownik języka polskiego
przyzwyczaić — dk VIa, przyzwyczaićaję, przyzwyczaićisz, przyzwyczaićaj, przyzwyczaićił, przyzwyczaićajony przyzwyczajać ndk I, przyzwyczaićam, przyzwyczaićasz, przyzwyczaićają, przyzwyczaićaj, przyzwyczaićał, przyzwyczaićany «przyuczyć, wdrożyć, zaprawić kogoś … Słownik języka polskiego
